سلام
امروز تمام نوشته های وبلاگ لیلی بی مجنونم را دوباره از سر خواندم ... چقدر خاطره ها ... با هر پست دقیقا حال نوشتنش به سراغم می آمد هر پستی که مخاطب داشت دوباره با مخاطبش صحبت شد... این وبلاگ علاوه بر مخاطب عام 5 مخاطب خاص داشت که برخی از پست ها به آنها مربوط می شد ...
1- خدای من ...
2- نویسنده وبلاگ صراحی
3-- کیمیا
4- ... نام کودک من ( شاعر معاصر )البته چون من اگر یک روز صاحب فرزند شدم می خواهم نام این شاعر را روی او بگذارم به این نام می خوانمش ... نام کودک من است
5- عشق ملکوتی
از بین اینها با خدا 4 نفر آدرس را دارند و نمی دانم می خوانند یا نه ... ولی هر کدام خاطرات زیبایی در زندگی من هستند
بعد از مرور به این نتیجه رسیدم که کوتاه نوشتن چیز خیلی خوبی است به خصوص برای وبلاگ
استفاده از اشاره ها به جای گفتن مبسوط که عاقلان را تنها یک اشارت کافی است
و اینکه نوشتن همیشه خوب است حتی برای مرور
پ.ن : از نوشته های خودم خیلی خوشم اومد ... من نویسنده معروفی خواهم شد .
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
